2de reisverslag: trekking in Nepal:3 -10 dec. 2016
Door: Francine
Blijf op de hoogte en volg Francine
10 December 2016 | Nepal, Kathmandu
Hallo allemaal,
Inmiddels ben ik al weer ruim 2 weken in Kathmandu in Nepal.
Het is nog steeds mooi weer, meestal zonnig en overdag gemiddeld 20-22 graden.Ik heb het reuze naar mijn zin, zowel in mijn gastgezin als in het ziekenhuis. De trekking moesten we 2 weken uitstellen omdat een artsenteam uit Amerika in ons ziekenhuis kwam opereren en de fysiotherapeuten voor de revalidatie niet gemist konden worden. Maar 3 december kon de trekking doorgaan. Hiervoor moest ik 2 permits (Tims en voor het Langtang Nationaal park) laten maken op het Toeristen Centrum in Kathmandu voor totaal 5500 rupies. Dit geldt alleen voor buitenlanders. De Nepalezen hoeven deze niet aan te schaffen. Hier volgt dan mijn belevenissen tijdens de GOSAIKUNDA trekking
VANDAAG 3 DECEMBER begint onze GOSAIKUNDA TREKKING. Manesh , mijn Nepalese fysio. collega van 27 jaar, heeft een jeep gereserveerd, waarvoor we per persoon slechts 650 roepies hoefde te betalen dankzij een vriend van zijn vader . Maar daarvoor moet ik eerst om 6.30 uur van mijn gastgezin, met een minibusje naar het grote busstation in Noord Kathmandu. Het is een rit van 45 min., opgevouwen in een vol busje, voor slechts 40 roepies (0,30 cent). Manesh had geslapen bij een vriend, want volgens Hindoestaanse gewoonte brengt het ongeluk als je zaterdags van je eigen huis vertrekt en daar op dezelfde dag niet terugkeert. Zo leer je nog wat ! De tocht duurt ca. 6 uur waarvan de laatste 2 uur over een kronkelende zandweg met heel veel kuilen. Gelukkig wordt er een lunchpauze ingelast.
In Dhunche (1950 m) , het hoofdkwartier van het Langtang Nationaal park, overnachten we in een klein hotelletje. We zijn de enige gasten want het is nu begin winter en daarom laag seizoen voor de trekkingen. Doordat er geen kachel brandt is het binnenshuis behoorlijk koud.
s' Avonds wordt de voetbalwedstrijd Barcelona-Real Madrid gespeeld en uitgezonden op de T.V. Hier in Nepal zijn veel supporters van beide clubs en ook binnen het fysio. team zijn 2 kampen.
Zondag 4 december lopen we van Dunche via Derali (2650 m) naar SING GOMPA (3250 m). De wandelpaden gaan alleen maar omhoog. We komen onderweg slechts 1 wandelaar tegen, een Israëliër, verder koeien en lokale bevolking. Ook zien we apen en herten. Het is prachtig weer, blauwe lucht en zon zodat we al gauw in een T shirt kunnen lopen. Het is wel fijn dat Manesh bij me is want zo kunnen we de weg vragen en praten met de lokale bevolking In het Nepalees. In dit gebied heeft de aardbeving ook flink zijn sporen achtergelaten, veel huizen zijn verwoest, maar het nodige is ook al weer opgebouwd.
We logeren in hotel Red Panda in Sing Gompa. Hier verblijven ook een groepje Fransen. Het is er gezellig en het eten , dal bhad, is goed. We bezoeken ook het lokale kaasfabriek waar ze Jack kaas maken. En we kopen meteen maar een stuk heerlijke kaas. s' Avonds praten we over de Hindoestaanse rituelen bij het overlijden van iemand en bij bruiloften, maar ook over hoe de Nepalezen aankijken tegen homo's. Heel interessant, die andere cultuur en denkbeelden !!
Maandag 5 december gaat de weg weer voornamelijk opwaarts via Lauribinayak naar GOSAINKUNDA op 4380 m. Nu komen we meer trekkers tegen, voornamelijk Nepalezen op de terugweg en buitenlanders op de heenweg. Bij een kleine boeddhistische stoepa in Bhairav Kunda rusten we uit en drinken wat. Daarna naar Naagkunda en dan naar Gosaikunda. In Gosaikunda ligt een groot heilig meer wat vooral tijdens het Janai Purima festival (was dit jaar op 18 augustus) door duizenden Hindoestaanse pelgrims uit India en Nepal wordt bezocht. Hier arriveren we om 14.15 uur. Aangezien op dat tijdstip de zon nog volop schijnt lopen we naar het meer waar Manesh een ijskoud bad neemt, en ik beperk me tot een voetenbad. Hier is maar één hotel open omdat het laag seizoen is. Ze vragen een hoge prijs voor Nepalese begrippen , namelijk 1200 roepies. Er zijn hier wel meer hotels, maar ze hebben onderling afgesproken dat ze om de dag open gaan, zodat ze allemaal wat kunnen verdienen. De Dal bhad smaakt na zo'n tocht verrukkelijk en de kachel wordt heerlijk opgestookt. Om 17.30 uur is er een prachtige zonsondergang boven het meer en de bergen.
' s Avonds is het gezellig rondom de kachel samen met Duitsers, Fransen, Japanners met bijzondere verhalen van mensen die 3 maanden trekken door de Himalaya en 1 jaar over de wereld reizen.
Om 20.45 uur gaan iedereen slapen. Het is erg koud in bed en de kamers zijn erg gehorig. Je hoort het stampen van de bergschoenen en praten, hoesten en snurken van andere trekkers. Laat ik maar niets zeggen over de gas en rem pedaal w.c., want dan ga je bijna over je nek.
Dinsdag 6 december trekken we verder naar GHOPTE op 3530 m. Eerst 2 uur omhoog naar Lauribinayak op 4610 m. Het is het hoogste punt van onze tocht. Daarna 1,5 uur alleen maar bergafwaarts. Dit voel je aardig in je benen. In Phedi drinken we wat . Ik ontdek dat ik mijn fotocamera kwijt ben, in de berm laten liggen toen ik mijn jack uitdeed. Gelukkig was hij gevonden en meegenomen door een Franse jongen. Wat was ik gelukkig toen ik hem weer terug had !!. Vervolgens gaat de weg afwisselend op en neer. Heel wat landverschuivingen moeten we oversteken. Dit is sinds kort weer mogelijk doordat de lokale bevolking de weg weer begaanbaar heeft gemaakt. De zolen van Manesh schoenen laten los, met touwtjes die we onderweg vinden, probeert hij de zolen vast te zetten. Na 7 uur wandelen komen we om 15.30 uur in Ghopte aan. Ook vandaag heeft de hele dag de zon geschenen. Het is maar goed dat we deze trekking niet 1 week eerder konden maken want we hoorden dat het weer toen slechter was.
Woensdag 7 december gaan we de pas van Thadepati (3690 m) over en daarna downhills naar KUTUMSANG. Op de plaatsen waar landverschuivingen hebben plaatsgevonden liggen onregelmatige grote keien en is het oppassen geblazen waar je je voeten neerzet.
De boomgrens hebben we weer bereikt en vervolgens lopen we door een mooi bos. Hier staan ook veel uitgebloeide rododendrons. Het is ook hier en daar wat drassig door de bergstroompjes. Regelmatig moeten we stoppen zodat Manesh zijn schoenen weer kan vastbinden. In Mangengoth koop ik een pak koekjes van 250 gram voor 450 roepies
(ca. 5 euro). Dit is hartstikke duur, maar de eigenares zegt dat we in hotel Namaste in Mangengoth gratis kunnen overnachten. Dus een goede compensatie. In dit hotel hebben ze alleen een w.c. buiten (door de aardbeving was een deel van het hotel, evenals het toilet binnen,vernietigd). Ik vond dat wel vervelend voor de nacht als ik eruit moet om te plassen, maar ik krijg een emmer. Gelukkig hoef ik er geen gebruik van te maken. Ze hebben wel een heerlijke warme douche die werkt op zonne energie. Hier logeert ook een Amsterdammer Aad die sinds de aardbeving 4 gezinnen financieel helpt en jaarlijks gaat bezoeken.Na een heerlijke dal bhad liggen we om 20.00 uur al in bed.
Donderdag 8 december lopen we naar CHISAPANI (2215 m) ( betekent koud water). Het is een relatief makkelijke route, heel veel naar beneden, maar wel lastiger door de rollende stenen, en door een mooi bos met eiken en rododendrons. Daarna komen we wat meer in de bewoonde wereld met kleine dorpjes zoals Gul Bhanjyang, Thontundanda en Chipling. Hier zijn al veel meer huizen en scholen hersteld of opnieuw gebouwd na de aardbeving en zandwegen waar sporadisch jeeps, bussen of motors rijden. De mensen worden hier niet graag gefotografeerd omdat ze een beetje allergisch zijn geworden voor de ramptoeristen na de aardbeving.
Met lijm heeft Manesh zijn schoenen kunnen plakken waardoor we nu wel verzekerd zijn dat ze het eindpunt zullen halen.Om 16.00 uur bereiken we Chisapani. Dit hotelletje heeft maar 1 verdieping en veiliger bij evt. aardbevingen. Er logeren ook een Duits en Singapore stelletje waarmee we gezellig praten.
Vrijdag 9 december is onze laatste trekkingsdag naar SUNDARIJAL. Eerst moeten we een paar honderd treden beklimmen en daarna weer afdalen. De tocht gaat o.a. door de bossen van het Shivapuri Nagarun Nationaal Park. Hiervoor moet ik, als buitenlander , een permit kopen voor 565 roepies en Manesh, Nepalees, slechts 56 roepies. Dit prijsverschil zie je ook bij de hotelkamer prijzen en bij het "entrance permit " van het Langtang Nationaal park . Nepalezen betalen niets of de helft van wat buitenlanders betalen. Gelukkig kon Manesh goed onderhandelen zodat we toch nog een gunstige prijs hoefde te betalen voor de guesthouse/ hotels. Na slechts 4,5 uur lopen (in de zon) bereiken we SUNDARIJAL . We hebben het geluk dat de lokale bus al klaar staat om ons naar Kathmandu te brengen. Na 40 min. stap ik uit in Jorpati, waar ook het Orthopedisch ziekenhuis bevindt, om vervolgens mijn bekende route naar het gastgezin te lopen (Manesh blijft in de bus zitten, want hij woont verder weg) Ik besluit even mijn werkende collega's in het ziekenhuis te bezoeken. Ik val daar met de neus in de boter omdat ik meteen mee kan lunchen, gemaakt door 3 net afgestudeerde fysiotherapeuten, die bij ons wat praktische ervaring opdoen. Thuis aangekomen blijken alleen oma en de kinderen thuis te zijn, de anderen zijn 1-2 dagen weg. Vervolgens een heerlijke warme douche genomen en het vuile goed in een sopje gezet. Heerlijk relaxt en voldaan geniet ik daarna van de Dal bhad, gemaakt door de zuster van Keshab, en bekijk mijn gemaakte foto's.
Het is ook een lekker vooruitzicht dat het morgen zaterdag is, dus een vrije dag, waarop ik nog heerlijk kan nagenieten van de prachtige trekking samen met Manesh.
Dit waren weer mijn belevenissen tijdens de GOSAINKUNDA Trekking in Nepal. Wat hebben we genoten van de bergen en geboft met het weer ! Ik voel mij een heel gelukkig mens dat ik dit mag meemaken.
Zaterdag 10 december doe ik niet veel. Heerlijk, zittend op mijn balkon en dakterras, bekijk ik de gemaakte foto's s, lees ik mijn
e-mails en in mijn e-reader en maak ik dit verslag voor jullie. Ondertussen komen regelmatig berichtjes binnen van jullie om me te feliciteren met mijn 67ste verjaardag. Erg leuk ! Dank je wel hier voor!
Groetjes van Francine
Inmiddels ben ik al weer ruim 2 weken in Kathmandu in Nepal.
Het is nog steeds mooi weer, meestal zonnig en overdag gemiddeld 20-22 graden.Ik heb het reuze naar mijn zin, zowel in mijn gastgezin als in het ziekenhuis. De trekking moesten we 2 weken uitstellen omdat een artsenteam uit Amerika in ons ziekenhuis kwam opereren en de fysiotherapeuten voor de revalidatie niet gemist konden worden. Maar 3 december kon de trekking doorgaan. Hiervoor moest ik 2 permits (Tims en voor het Langtang Nationaal park) laten maken op het Toeristen Centrum in Kathmandu voor totaal 5500 rupies. Dit geldt alleen voor buitenlanders. De Nepalezen hoeven deze niet aan te schaffen. Hier volgt dan mijn belevenissen tijdens de GOSAIKUNDA trekking
VANDAAG 3 DECEMBER begint onze GOSAIKUNDA TREKKING. Manesh , mijn Nepalese fysio. collega van 27 jaar, heeft een jeep gereserveerd, waarvoor we per persoon slechts 650 roepies hoefde te betalen dankzij een vriend van zijn vader . Maar daarvoor moet ik eerst om 6.30 uur van mijn gastgezin, met een minibusje naar het grote busstation in Noord Kathmandu. Het is een rit van 45 min., opgevouwen in een vol busje, voor slechts 40 roepies (0,30 cent). Manesh had geslapen bij een vriend, want volgens Hindoestaanse gewoonte brengt het ongeluk als je zaterdags van je eigen huis vertrekt en daar op dezelfde dag niet terugkeert. Zo leer je nog wat ! De tocht duurt ca. 6 uur waarvan de laatste 2 uur over een kronkelende zandweg met heel veel kuilen. Gelukkig wordt er een lunchpauze ingelast.
In Dhunche (1950 m) , het hoofdkwartier van het Langtang Nationaal park, overnachten we in een klein hotelletje. We zijn de enige gasten want het is nu begin winter en daarom laag seizoen voor de trekkingen. Doordat er geen kachel brandt is het binnenshuis behoorlijk koud.
s' Avonds wordt de voetbalwedstrijd Barcelona-Real Madrid gespeeld en uitgezonden op de T.V. Hier in Nepal zijn veel supporters van beide clubs en ook binnen het fysio. team zijn 2 kampen.
Zondag 4 december lopen we van Dunche via Derali (2650 m) naar SING GOMPA (3250 m). De wandelpaden gaan alleen maar omhoog. We komen onderweg slechts 1 wandelaar tegen, een Israëliër, verder koeien en lokale bevolking. Ook zien we apen en herten. Het is prachtig weer, blauwe lucht en zon zodat we al gauw in een T shirt kunnen lopen. Het is wel fijn dat Manesh bij me is want zo kunnen we de weg vragen en praten met de lokale bevolking In het Nepalees. In dit gebied heeft de aardbeving ook flink zijn sporen achtergelaten, veel huizen zijn verwoest, maar het nodige is ook al weer opgebouwd.
We logeren in hotel Red Panda in Sing Gompa. Hier verblijven ook een groepje Fransen. Het is er gezellig en het eten , dal bhad, is goed. We bezoeken ook het lokale kaasfabriek waar ze Jack kaas maken. En we kopen meteen maar een stuk heerlijke kaas. s' Avonds praten we over de Hindoestaanse rituelen bij het overlijden van iemand en bij bruiloften, maar ook over hoe de Nepalezen aankijken tegen homo's. Heel interessant, die andere cultuur en denkbeelden !!
Maandag 5 december gaat de weg weer voornamelijk opwaarts via Lauribinayak naar GOSAINKUNDA op 4380 m. Nu komen we meer trekkers tegen, voornamelijk Nepalezen op de terugweg en buitenlanders op de heenweg. Bij een kleine boeddhistische stoepa in Bhairav Kunda rusten we uit en drinken wat. Daarna naar Naagkunda en dan naar Gosaikunda. In Gosaikunda ligt een groot heilig meer wat vooral tijdens het Janai Purima festival (was dit jaar op 18 augustus) door duizenden Hindoestaanse pelgrims uit India en Nepal wordt bezocht. Hier arriveren we om 14.15 uur. Aangezien op dat tijdstip de zon nog volop schijnt lopen we naar het meer waar Manesh een ijskoud bad neemt, en ik beperk me tot een voetenbad. Hier is maar één hotel open omdat het laag seizoen is. Ze vragen een hoge prijs voor Nepalese begrippen , namelijk 1200 roepies. Er zijn hier wel meer hotels, maar ze hebben onderling afgesproken dat ze om de dag open gaan, zodat ze allemaal wat kunnen verdienen. De Dal bhad smaakt na zo'n tocht verrukkelijk en de kachel wordt heerlijk opgestookt. Om 17.30 uur is er een prachtige zonsondergang boven het meer en de bergen.
' s Avonds is het gezellig rondom de kachel samen met Duitsers, Fransen, Japanners met bijzondere verhalen van mensen die 3 maanden trekken door de Himalaya en 1 jaar over de wereld reizen.
Om 20.45 uur gaan iedereen slapen. Het is erg koud in bed en de kamers zijn erg gehorig. Je hoort het stampen van de bergschoenen en praten, hoesten en snurken van andere trekkers. Laat ik maar niets zeggen over de gas en rem pedaal w.c., want dan ga je bijna over je nek.
Dinsdag 6 december trekken we verder naar GHOPTE op 3530 m. Eerst 2 uur omhoog naar Lauribinayak op 4610 m. Het is het hoogste punt van onze tocht. Daarna 1,5 uur alleen maar bergafwaarts. Dit voel je aardig in je benen. In Phedi drinken we wat . Ik ontdek dat ik mijn fotocamera kwijt ben, in de berm laten liggen toen ik mijn jack uitdeed. Gelukkig was hij gevonden en meegenomen door een Franse jongen. Wat was ik gelukkig toen ik hem weer terug had !!. Vervolgens gaat de weg afwisselend op en neer. Heel wat landverschuivingen moeten we oversteken. Dit is sinds kort weer mogelijk doordat de lokale bevolking de weg weer begaanbaar heeft gemaakt. De zolen van Manesh schoenen laten los, met touwtjes die we onderweg vinden, probeert hij de zolen vast te zetten. Na 7 uur wandelen komen we om 15.30 uur in Ghopte aan. Ook vandaag heeft de hele dag de zon geschenen. Het is maar goed dat we deze trekking niet 1 week eerder konden maken want we hoorden dat het weer toen slechter was.
Woensdag 7 december gaan we de pas van Thadepati (3690 m) over en daarna downhills naar KUTUMSANG. Op de plaatsen waar landverschuivingen hebben plaatsgevonden liggen onregelmatige grote keien en is het oppassen geblazen waar je je voeten neerzet.
De boomgrens hebben we weer bereikt en vervolgens lopen we door een mooi bos. Hier staan ook veel uitgebloeide rododendrons. Het is ook hier en daar wat drassig door de bergstroompjes. Regelmatig moeten we stoppen zodat Manesh zijn schoenen weer kan vastbinden. In Mangengoth koop ik een pak koekjes van 250 gram voor 450 roepies
(ca. 5 euro). Dit is hartstikke duur, maar de eigenares zegt dat we in hotel Namaste in Mangengoth gratis kunnen overnachten. Dus een goede compensatie. In dit hotel hebben ze alleen een w.c. buiten (door de aardbeving was een deel van het hotel, evenals het toilet binnen,vernietigd). Ik vond dat wel vervelend voor de nacht als ik eruit moet om te plassen, maar ik krijg een emmer. Gelukkig hoef ik er geen gebruik van te maken. Ze hebben wel een heerlijke warme douche die werkt op zonne energie. Hier logeert ook een Amsterdammer Aad die sinds de aardbeving 4 gezinnen financieel helpt en jaarlijks gaat bezoeken.Na een heerlijke dal bhad liggen we om 20.00 uur al in bed.
Donderdag 8 december lopen we naar CHISAPANI (2215 m) ( betekent koud water). Het is een relatief makkelijke route, heel veel naar beneden, maar wel lastiger door de rollende stenen, en door een mooi bos met eiken en rododendrons. Daarna komen we wat meer in de bewoonde wereld met kleine dorpjes zoals Gul Bhanjyang, Thontundanda en Chipling. Hier zijn al veel meer huizen en scholen hersteld of opnieuw gebouwd na de aardbeving en zandwegen waar sporadisch jeeps, bussen of motors rijden. De mensen worden hier niet graag gefotografeerd omdat ze een beetje allergisch zijn geworden voor de ramptoeristen na de aardbeving.
Met lijm heeft Manesh zijn schoenen kunnen plakken waardoor we nu wel verzekerd zijn dat ze het eindpunt zullen halen.Om 16.00 uur bereiken we Chisapani. Dit hotelletje heeft maar 1 verdieping en veiliger bij evt. aardbevingen. Er logeren ook een Duits en Singapore stelletje waarmee we gezellig praten.
Vrijdag 9 december is onze laatste trekkingsdag naar SUNDARIJAL. Eerst moeten we een paar honderd treden beklimmen en daarna weer afdalen. De tocht gaat o.a. door de bossen van het Shivapuri Nagarun Nationaal Park. Hiervoor moet ik, als buitenlander , een permit kopen voor 565 roepies en Manesh, Nepalees, slechts 56 roepies. Dit prijsverschil zie je ook bij de hotelkamer prijzen en bij het "entrance permit " van het Langtang Nationaal park . Nepalezen betalen niets of de helft van wat buitenlanders betalen. Gelukkig kon Manesh goed onderhandelen zodat we toch nog een gunstige prijs hoefde te betalen voor de guesthouse/ hotels. Na slechts 4,5 uur lopen (in de zon) bereiken we SUNDARIJAL . We hebben het geluk dat de lokale bus al klaar staat om ons naar Kathmandu te brengen. Na 40 min. stap ik uit in Jorpati, waar ook het Orthopedisch ziekenhuis bevindt, om vervolgens mijn bekende route naar het gastgezin te lopen (Manesh blijft in de bus zitten, want hij woont verder weg) Ik besluit even mijn werkende collega's in het ziekenhuis te bezoeken. Ik val daar met de neus in de boter omdat ik meteen mee kan lunchen, gemaakt door 3 net afgestudeerde fysiotherapeuten, die bij ons wat praktische ervaring opdoen. Thuis aangekomen blijken alleen oma en de kinderen thuis te zijn, de anderen zijn 1-2 dagen weg. Vervolgens een heerlijke warme douche genomen en het vuile goed in een sopje gezet. Heerlijk relaxt en voldaan geniet ik daarna van de Dal bhad, gemaakt door de zuster van Keshab, en bekijk mijn gemaakte foto's.
Het is ook een lekker vooruitzicht dat het morgen zaterdag is, dus een vrije dag, waarop ik nog heerlijk kan nagenieten van de prachtige trekking samen met Manesh.
Dit waren weer mijn belevenissen tijdens de GOSAINKUNDA Trekking in Nepal. Wat hebben we genoten van de bergen en geboft met het weer ! Ik voel mij een heel gelukkig mens dat ik dit mag meemaken.
Zaterdag 10 december doe ik niet veel. Heerlijk, zittend op mijn balkon en dakterras, bekijk ik de gemaakte foto's s, lees ik mijn
e-mails en in mijn e-reader en maak ik dit verslag voor jullie. Ondertussen komen regelmatig berichtjes binnen van jullie om me te feliciteren met mijn 67ste verjaardag. Erg leuk ! Dank je wel hier voor!
Groetjes van Francine
-
10 December 2016 - 13:12
Ineke Zijdel:
Hallo Francine, als ik had geweten dat je jarig was , dan had ik je op tijd kunnen feliciteren, maar alsnog een goed levensjaar gewenst. Wat bij zonder dat je zoveel mensen van verschillende nationaliteiten tegenkomt, die allemaal zo hun eigen redenen hebben om een trektocht te maken. Zo te lezen heb je veel geluk gehad met het weer, veel zon, daar zullen dan ook vast wel mooie plaatjes van gemaakt zijn.
Het lijkt net alsof je een makkelijke wandeling hebt gemaakt, maar ik neem aan dat het wel af en toe zwoegen is geweest. Heb je niet veel last gehad van de hoogte?
Leuk om zo je belevenissen te volgen. Heb het goed, lieve groeten Ineke -
10 December 2016 - 13:57
Theo Van Den Berg:
Hallo Francine,
Allereerst ook nog gefeliciteerd met je verjaardag !
Geweldig leuk om weer je verslag te lezen met veel
schitteren en soms wat schutteren, maar dat maakt
het juist zo bijzonder om het te lezen. Vandaag is
IJsselstein gehuld in een natte mouson en hopen we
op droog weer vanavond i.v.m. het ontsteken van de
Kerstboom.De tennisbanen zijn al 2 weken onbespeelbaar,
het is net drijfzand, maar daarin tegen verdwijnen de kleine
pijntjes met zo'n gedwongen rust pauze. Blijf vooral genieten
en we blijven je volgen. Groetjes.....Theo & Gerry. -
10 December 2016 - 14:48
Nardy Bleeker:
Wat weer een mooi verslag. Het weer in Zwolle is grauw en grijs, maar het is niet koud. Het zijn echt de donkere dagen voor de Kerst. Dus binnen gezellig met kerstlampjes en kaarsjes. Nog gefeliciteerd met je verjaardag maar dat had ik ook al via Facebook gedaan. Maak er maar een gezellige dag van. Lieve groet van Paul en Nardy -
10 December 2016 - 15:17
A. M.J Luijpers:
Hoi Francine, van harte gefeliciteerd met je verjaardag een gezellige dag.
Weer heerlijk om je. verslag te lezen en dat je het zo goed naar je zin hebt.
Komt bezoek binnen je hoort nog van mij.
Groetjes, Theo. Adri -
10 December 2016 - 18:28
Mirjam:
Hoi Francine,
Wat een prachtige foto's weer! En wat maak je weer mooi avonturen mee en zie je zo veel van Nepal. Het blijft leuk om met je mee te kijken.
Inmiddels staat bij ons thuis de kerstboom en gaat straks de grootste kerstboom in Ijsselstein aan maar of we daar iets van zullen , zien, is de vraag. Het is namelijk de hele dag al miezerig. We zijn even over de kerstmarkt gelopen samen met mijn moeder die ervan geniet om er even uit te zijn.
Ik hoop dat je een leuke verjaardag had vandaag !
Groetjes,
Mirjam
-
11 December 2016 - 09:13
Loes:
Francine, ik beleef je verhalen met je mee als ik je verslag lees. Wat ben je weer lekker aan t genieten. Ik blijf je volgen. Veel plezier -
11 December 2016 - 10:04
Frans:
Hoi Francine, nog van harte gefeliciteerd. Weer een mooi verslag van je reis gemaakt. -
11 December 2016 - 10:36
Desiree:
Hoi Francine,
Wat een bikkel ben jij..petje af!
Geniet van al het moois om je heen.. Wat een geweldige plek om te vertoeven.
Groetjes Dees -
11 December 2016 - 14:07
Fransje Stuy:
Hallo Francine,
Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Ik begrijp dat je het rustig aan hebt gedaan gisteren. Mag ook wel na al die inspanning tijdens je tracking. Heel veel plezier nog en ik blijf je volgen.
Groetjes Fransje
-
12 December 2016 - 07:40
Nardy:
Goedemorgen Francine,
Wat een prachtige foto"'s. -
12 December 2016 - 07:46
Nardy:
Foutje .
Ik ga weer verder.
Lijkt me geen gemakkelijk wandelpad.
Best wel zwaar denk ik zo.
Nog spierpijn?
Heb je je verjaardag nog gevierd?
Hier is de kerstboom weer aan.
Jammer voor de organisatie maar er was niet veel van te zien.
Laag hangende bewolking en regen.
Maar gisteren was het helder en hij straalt weer.
Jouw huis wordt sinds zaterdag echt bewoond.
Voorheen zag je de mensen af en toe iets naar binnen brengen.
Wel fijn dat er nu licht brandt.
Gerrit is weer het week end thuis geweest.
We gaan nu weer de nieuwe week in.
Jij nog veel plezier.
Lieve groet,
Nardy -
12 December 2016 - 13:41
Lies:
Hoi Francine,
Na het lezen van je eerste verslag zonet, schoot me ineens te binnen dat je op 10 december jarig was. Snel even facebook gecheckt en inderdaad! Je bent op dezelfde dag jarig als mijn nichtje.
Nog van harte gefeliciteerd!
Ik heb genoten van je trekkingverslag en de mooie foto's.
Prachtige lichtval daar!
Lieve groet, Lies -
13 December 2016 - 11:48
Harry Noordhof:
Allereerst gefeliciteerd met je verjaardag (beter laat dan nooit).Wat heb je weer een mooie trekking gedaan ! ook fijn dat je fototoestel weer terecht is dan kunnen wij hier genieten van de fotos.
Groet Wilma en Harry.
-
16 December 2016 - 14:44
Pieter,thea:
Nog Proficiat Francine met je 67e.
Mooie tocht, prachtige foto's.
mooie kerstdagen daar.
-
16 December 2016 - 23:05
Muriel:
Wat een mooi verslag! Nog gefeliciteerd met je verjaardag! Bijzondere plek om te vieren! Merk je daar in Nepal iets van Kerst? -
20 December 2016 - 17:55
A. M.J Luijpers:
Hallo Francine,
Wij wensen jou heel gezellige kerstdagen en voor 2017 veel geluk en gezondheid!!!
Groetjes, Theo Adri
-
10 Januari 2017 - 15:40
Manish:
Hallo Francisca :)
Ik vond het allemaal om te lezen wat je hebt geschreven en over uw verblijf in Nepal en onze tocht naar Gosainkunda ...
Ik zou het leuk vinden om te gaan voor een tocht weer de volgende keer ... TakeCare en hebben een geweldige tijd in India ook ..
Regards
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
