10de verslag: Bali, Flores, Lombok: 9 april -3 mei

Hallo allemaal,

Hier is dan mijn laatste verslag uit Indonesië met mijn belevenissen op Bali, Flores en Lombok. Vooral de 2 laatste eilanden zijn nog niet door de toeristen ontdekt, maar ze zijn prachtig. Ik heb ervan genoten. Trouwens mijn hele reis was bijzonder en erg afwisselend. Maar aan alles komt een einde en ook aan deze reis. En eigenlijk wil ik ook naar huis, het is mooi geweest. Maar eerst kunnen jullie nog mijn belevenissen lezen van de laatste 3 weken.

Zondag en maandag 9 en 10 april:
Zondag verlaat ik Java en vaar met de ferry over van Ketapang (Java) naar Gullimanuk op Bali. Het is slechts een klein uur varen. De chauffeur en auto van Java maken samen met mij de overtocht en brengen me naar mijn onderkomen namelijk Aditya homestay in Munduk. Onderweg hier naar toe is al duidelijk zichtbaar dat op Bali meer Hindoes wonen, want overal staan weer tempeltjes , offer plaatsen en gele versieringen.Ook hier is het overal prachtig groen. Helaas begint het een half uur voor aankomst weer te gieten. Alles staat weer blank, ik kan zelfs de eerste 2 uur niet naar mijn kamer. Toen de tijd gezellig doorgebracht in het restaurant samen met een Deens echtpaar. Rond 1500 uur was het droog en ben ik door omgeving en de rijstvelden gaan lopen: een prachtig heuvelachtig landschap! Dank zij een plattegrond en de hulp van de aardige lokale bevolking heb ik mijn homestay gelukkig weer teruggevonden.
Maandag zijn de weergoden me goed gezind. Geen regen, maar de hele dag is het zonnig. Omdat Munduk op 1400 meter ligt is het gemiddeld 8 graden koeler, maar nog steeds aangenaam warm. De hele dag heb ik gewandeld naar 3 watervallen en door rijstvelden, koffie en kruidnagel plantages. Doordat het hier zo heuvelachtig is, is het soms behoorlijk klimmen en dalen (de berg van Cadier en Keer is er niets bij). Bij de laatste waterval die ik bezocht was het pad erg modderig en steil. Ik was daar op dat moment alleen en durfde het risico niet te nemen, bang om uit te glijden. Toen heb ik een alternatieve route gezocht, maar niet kunnen vinden, ook niet met behulp van de lokale bevolking want die begrijpen je totaal niet. Dus er bleef niets anders over dan dezelfde weg weer terug te nemen. Maar dat was geen straf want de natuur is hier schitterend. En ' s avonds kan ik zelfs nog buiten op mijn terras zitten en online naar radio Utrecht luisteren: mijn geliefde radio zender (in Oost Java heb ik trouwens 1 keer naar een Nederlandse t.v. uitzending kunnen kijken !

Dinsdag, woensdag en donderdag 11,12 en 13 april.
Dinsdag ga ik weer verkassen. Eerst in Munduk nog de lokale markt bezocht (super klein) en een stuk van de route gelopen naar de 1ste waterval waarvan ik gisteren de afslag niet kon vinden. Daar ben ik nog getuige geweest van een Hindoestaanse ceremonie ter ere van de volle maan. Om 11.00 uur pikt een chauffeur me op en rijdt me in 2 uur tijd naar Ubud. Onderweg stoppen we nog bij 2 grote meren. Aangekomen in Ubud moet ik wel even slikken. Wat toeristisch en wat een drukte met buitenlanders. Winkelstraten vol met mooie en dure winkels, hotels en restaurants. En alles is wel 2-3 x zo duur als op Sumatra en Java. Lokale restaurantjes zie je hier niet, alleen maar mooie en grote restaurants. Overal staan Hindoe tempels, maar die zijn niet toegankelijk voor toeristen. Ik bezoek ook hier de lokale markt, Pasar Seni genaamd, die behoorlijk groot is en vooral geënt is op toeristen. Toevallig heb ik een Javaanse dansvoorstelling gezien bij het paleis waarbij de meisjes erg sierlijk bewegen met romp en handen.
Ik logeer in Ubud in hotel Tefal Sari. Ik heb een mooie kamer met terras en zicht op de rijstvelden. Hier is het weer een stuk warmer dan in Munduk, namelijk 30 graden. Ook vandaag is het droog gebleven.
Woensdag verloopt anders dan ik gepland had. Vandaag zou ik samen met een agent van het Indonesisch reisbureau mijn visum verlengen. Maar dat bleek niet mogelijk te zijn omdat ik alleen een visum stempel heb gekregen bij binnenkomst van Indonesië 1 maand geleden i.p.v. een betaald visum "on arrival " . En diT visum stempel kan niet verlengd worden. Dus om langer in Indonesië te blijven moet ik eventjes het land verlaten en dan weer terugkomen waarbij ik een nieuwe visum-stempel krijg die weer 30 dagen geldig is. Ik baalde behoorlijk! Ik heb zelfs nog overwogen om terug te keren naar Nederland, maar ik heb me over laten halen om mijn reis toch af te maken. We hebben toen besloten dat ik morgen op en neer vlieg naar Kuala Lumpur (Maleisië) en dat ik bij terugkomst overnacht in een hotel dichtbij de luchthaven van Denpasar op Bali zodat ik vrijdag vanuit Denpasar door kan vliegen naar Flores. Wat een gedoe ! Maar met bellen en e-mailen met de reisbureau' s in Indonesië en Nederland hebben we alles kunnen regelen. En tussen de bedrijven door heb ik toch nog een prachtige 3 uur durende wandeling tussen de rijstvelden kunnen maken. Ik was daar wel aan toe!
Donderdagochtend om 4.00 uur wordt ik met de auto naar het vliegveld In Denpasar gebracht en vlieg ik om 7.30 uur naar Kuala Lumpur
(Maleisië) Gelukkig had ik een ontbijtbox aangevraagd bij het hotel want bij Air Asia krijg je niets te eten en drinken aan boord. De hele dag loop en zit ik op de luchthaven en vermaak me met lezen en winkels bekijken en wissel wat dollars in Maleisische Ringgit zodat ik niet van de dorst en honger om hoef te komen. ' s Avonds om 19.30 uur vlieg ik weer in 3 uur terug naar Denpasar ( Bali). Daar krijg ik weer een nieuw visum stempel en brengt een chauffeur me naar hotel Harris, 10 min. van de luchthaven. Ik ben behoorlijk moe na zo'n dag reizen, vliegen en wachten (je kunt beter een trekking maken)

Vrijdag 14 april:
Na een geweldig ontbijt buffet word ik om 8.15 uur weer naar de luchthaven gebracht en vlieg ik met de luchtvaartmaatschappij Garuda in 2 uur naar Maumere op het eiland Flores (eerst zou ik met Wings vliegen en dan zou ik maar 10 kg bagage mogen inchecken en alles wat daarboven kwam moeten bijbetalen, maar met Garuda mag ik gewoon 20 kg inchecken)
In Maumere overnacht ik in een bungalow van het Sea World Club Beach Resort. En zoals de naam al aangeeft ligt het direct aan het strand. Ik hoorde dat er vanochtend een processie was geweest en vanmiddag om 15.00 uur een mis ter ere van Goede vrijdag. Ik ben naar die katholieke kerk gelopen in 40 min. (de hoteleigenarese zei dat het veel te ver was om te lopen) en heb de mis bijgewoond. Wat komen hier nog veel mensen naar de kerk ! De mensen stonden en zaten zowel binnen als buiten de kerk. Na 1 uur en 15 min. ben ik weg gegaan, want toen moesten al die mensen de voeten van Jezus aan het kruis kussen en dat ging me te lang duren. Teruglopend naar het hotel stopten weer diverse motorrijders en boden me een lift aan. (dit heb ik na Nepal en India niet meer meegemaakt). De mensen groeten ook veel vriendelijker dan op de andere Indonesische eilanden. Terug bij het resort heb ik nog heerlijk gezwommen in de zee, met een aangename temperatuur, en een strandwandeling gemaakt. Ook hier is het erg warm (als je van binnen
(met airconditioning) naar buiten stapt lijkt het alsof je in een oven terecht komt). Helaas heb ik geen internet ontvangst in mijn bungalow, maar dat dwingt me om naar het restaurant aan het strand te gaan. Jammer genoeg moet ik in Flores en Lombok weer aan de malaria pillen
(evenals op Sumatra)

Zaterdag 15 april.
Met mijn nieuwe chauffeur rij ik van Maumere naar Moni via kronkelende wegen in een prachtig heuvelachtig landschap met varens, palm- en bananenbomen. Hij rijdt heel langzaam, gemiddeld 40 km per uur, want je mag niet harder rijden op Flores wegens de kronkelende wegen . We stoppen op verschillende plaatsen zoals in Sikka , een plaatsje aan de zuidkust, waar we een katholieke kerk bezoeken gesticht door een Nederlandse Jezuïet in 1899. Vervolgens gaan we lunchen aan het strand in Paga. Dan stoppen we in Jopie, waar iemand me een traditioneel Ikat huis laat zien en enthousiast vertelt hoe de chef van het dorp gekozen wordt. Als we aankomen in Moni regent het erg hard en de straten staan weer blank. Hier overnacht ik in Estevania lodge. Het is geen prettig onderkomen want er ontbreekt van alles zoals, closetpapier, drinkwater, WiFi en het licht valt continu uit en het is erg lawaaierig. Ik ben ook nog eventjes naar de paasmis geweest maar na 20 min. heb ik de kerk weer verlaten omdat ik er niets van verstond, de kerk overvol zat en de mis 3 uur zou gaan duren. Ik ben vroeg naar bed gegaan want morgenochtend gaat om 4.00 uur mijn wekker en trouwens met een koplamp op is ook niet prettig lezen.

Zondag en maandag 16 en 17 april.
Zondag ( 1ste Paasdag) bezoek ik, deels met de auto en deels lopend, tijdens de zonsopgang, de Kelimatu kratermeren. Vandaag heb ik geluk dat de lucht helder is. Het zijn 3 meren die regelmatig van kleur veranderen dankzij de mineralen die zich hierin bevinden. Maar de lokale bevolking , die nog steeds in geesten geloofd (ondanks dat ze katholiek zijn) zeggen dat het blauwe meer voor de overleden jongeren is, het zwarte meer voor de overleden ouderen en het donkere groenen meer voor de overleden slechteriken. Hoe het ook zij, deze meren liggen daar prachtig tussen de bergen. Daarna loop ik met de gids nog in ruim 1 uur naar beneden waar we nog een waterval zien en uitzicht hebben op het dorpje Moni en de rijstvelden (de paden zijn wel wat modderig, dus het is oppassen geblazen). Terug in het hotel krijg ik mijn welverdiende ontbijt en een verfrissende douche.
Daarna volgt een langdurige autorit van 7 uur naar Riung. Ook nu zijn het kronkelende wegen tussen de bergen met een schitterende mooie groene natuur. Het is rustig op weg, maar sommige wegen zijn erg slecht, met flinke gaten. We stoppen in het traditionele dorpje Wonagai waar de Lio volksstam woonden. Hun traditionele huizen in Lionese architectuur van hout en palmbladen zijn 5 jaar geleden door brand verwoest, maar geleidelijk worden ze weer gerenoveerd. Vervolgens gaan we lunchen aan het strand nabij Ende. Om 16.30 uur komen we aan in Riung aan waar ik logeer in het Delmar café guesthouse. Gelukkig kan ik weer , kortdurend via een hotspot, gebruik maken van WiFi en mijn mails lezen. Ik bezoek nog een lokale markt, waar iedereen me begroet, want het aantal buitenlanders wat hier komt is schaars.
Maandag ( 2de paasdag) ga ik een boottocht maken tussen de 17 eilanden voor de kust van Riung. Het is een sprookje, die blauwe lucht en het water en de groene heuvelachtige kust en de kleine eilanden! Eerst leggen we aan bij een mangroven bos waar duizenden vliegende honden omheen zweven en met hun pootjes aan de takken hangen. Het zijn net grote vleermuizen. Ik heb ze nog nooit eerder gezien ! Daarna gaan we snorkelen en zien onderwater prachtig gekleurd koraal en vissen. Het zoutgehalte is waarschijnlijk zo hoog van het water dat je gewoon kunt drijven. Dan is het lunchtijd en leggen we aan op een eilandje waar de schipper en de gids een BBQ maken van de net gevangen vis. Daarbij eten we meegenomen gekookte rijst, noedels/ mie, groenten en een salade. Wat een verwennerij !!
Daarna is het weer zwemmen, snorkelen en varen geblazen op deze schitterende zonnige dag. Echt vakantie ! (en dan te bedenken dat de paasdagen in Nederland nog kouder waren dan de kerstdagen ! lachen !

Dinsdag en Woensdag 18 en 19 april:
Vandaag reis ik weer door van Riung naar Bajawa. Onderweg stoppen we bij Soa waar we de waterbronnen / de Mengerude Hotsprings bezoeken. Uiteraard dompel ik me weer onder in de verschillende baden die verwarmd wordt door een vulkaan. Sommigen zijn wel erg heet en het duurt wel eventjes voordat je erin kunt zitten. Maar het schijnt goed te zijn voor je huid (en mijn huid kan wel een verjongings-beurt gebruiken: ha , ha). Rond 1500 uur komen we aan in Bajawa, waar ik logeer in homestay Happy, Happy, met Nederlandse eigenaren (maar ik heb ze niet gezien). We zijn nauwelijks binnen of het begint weer te gieten, gelukkig niet zo lang. Ik moet hier mijn vestje weer aan want Bajawa ligt op 1200 m. en is daarom wat koeler. Verder valt er weinig te beleven in het stadje en ook de homestay is erg basic. Gelukkig kan ik mijn avonden goed vullen met het schrijven in mijn dagboek en weblog en het lezen van een e-book ( het is trouwens pas mijn 2de boek wat ik lees deze vakantie)
Woensdag bezoek ik vanuit Bajawa eerst de traditionele dorpjes Luba en Bena waar mensen van de Ngada volksstam wonen in hun houten huizen met hoge rieten daken. Hier is moeder de vrouw de baas en oude stammentradities worden in ere gehouden. Toevallig ben ik getuigen van een ceremonie ter ere van een begrafenis van een oude vrouw waarvoor de locals een graf hebben gebouwd en een lied en dans ter gehore brengen. Erg indrukwekkend !
Daarna maken we nog een stop in Almere waar we een jeneverstokerij aan huis bezoeken waar arak wordt gemaakt van lontarpalm. Ook zien we onderweg het krater meer Rana Mese.
En rond 16.00 arriveren we in Ruteng waar ik logeer in homestay Mbelling, een eenvoudig onderkomen. 's Avonds gebruik ik samen met mijn chauffeur het afscheidsetentje in een lokaal restaurantje (voor 15000 roepies is € 1) want na de rit van morgen gaat hij weer naar huis.

Donderdag, vrijdag en zaterdag, 20,21 en 22 april:
Donderdag maak ik een wandeling met een gids door de rijstterrassen van Sondeng (in de buurt van Ruteng) waar de Manggarai volksstam woont. Het blijft een pracht gezicht die groene terrassen!
Daarna rijden we door naar de Lingko spider web ricefields in het dorp Cancar. Dit zijn ronde rijstvelden die volgens eeuwen oude tradities zijn ingedeeld. Als je er van boven af op kijkt lijken de velden net een reusachtig spinnenweb. Heel apart om te zien !
Daarna rijden we door naar Labuan Baja aan de westkust van Flores, waar ik 3 nachten logeer in Hotel Golo Hill Top. Het ligt op een heuvel en heeft een prachtig uitzicht over de zee. Aan het eind van de middag loop ik naar de haven met gezellige eettentjes, maar dan word ik weer overvallen door een hevige regenbui. Waardeloos !
En als klap op de vuurpijl valt ' s avonds het licht een paar keer uit in het hotel en zijn er problemen met de WiFi. Laten we maar hopen dat het tijdelijk is !
Vrijdag heb ik een boottocht naar het eiland Rinca op het programma staan. Op dit eiland leven de komodo varanen / dragons. Het zijn de grootste hagedissen ter wereld en kunnen wel 3 meter lang worden. Het zijn carnivoren die wilde zwijnen, herten, waterbuffels, slangen, geiten en vogels eten. Ze komen alleen nog voor in Flores en de kleine Soenda eilanden. En tijdens een 2 uur durende wandeling heb ik ze kunnen zien in het wild in het Komodo nationaal park. En na de lunch op de boot, gemaakt door de schipper, heb ik weer op 2 plaatsen nabij een eiland heerlijk kunnen snorkelen. Ook nu was het water zo helder als glas waardoor het kleurrijke koraal en vissen heel goed te zien waren. En niet te vergeten de water temperatuur was perfect om uren in het water te liggen. Gelukkig was het vandaag slechts licht bewolkt en droog, dus ideaal weer om op het water te zijn.
Zaterdag heb ik een vrije dag en besluit naar de lokale markt /pasar waeksambi te lopen. Ik doe er 1 uur en 15 min. over. Regelmatig stopt er een motor waarvan de bestuurder me een lift aanbiedt en iedereen vraagt " where are you going," Daarna bezoek ik ook nog de spiegelgrotten / Batu Cermin die 500 meter daarvandaan liggen Deze stellen niets voor. Met een helm op en deels kruipend en met een zaklamp krijg je een rondleiding van een gids die nauwelijks Engels spreekt. Het is vandaag weer behoorlijk warm en ik ontdek een klein strandje op de terugweg waar ik onder een boom ga lezen. De hele avond kan ik heerlijk doorbrengen op mijn terras voor mijn kamer met zicht op zee. De
gekko 's , vlinders en muggen zitten boven me tegen het plafond. Binnen is het lekker koel dank zij de airconditioner.

Zondag en maandag 23 en 24 april:
Zondag bezoek ik eerst nog de vismarkt van Labuan Bajo waar zowel verse als gedroogde vis verkocht wordt. Daarna word ik naar de luchthaven gebracht en vlieg van Labuan Bajo naar Denpasar (Bali) in bijna 2 uur en vandaar naar Praha op Lombok in een half uur. Dan is het nog bijna 2 uur rijden naar mijn homestay Bale Arin in Tetebatu.
Al gauw zie je de verschillen met Floris, want 90% van de bevolking is hier moslim en om de 500 m. staat een moskee. We komen 2 stoeten mensen in traditionele kleding tegen die behoren bij een huwelijk.
In de homestay heb ik een heel primitieve kamer. Het wordt gerund door moeder en dochter die voor mij een heerlijke vis maaltijd hebben klaargemaakt. Bij aankomst moest het weer zo nodig gaan regenen.
Maandag word ik al vroeg gewekt door de oproep tot gebed vanuit de moskee en tegelijk begint de hond van het huis mee te huilen: heel bijzonder om te horen. En om 6.00 uur begint de haan te kraaien. Als ontbijt krijg ik nasi goreng in mijn homestay.
Daarna maak ik samen met een lokale gids en chauffeur een wandeling langs de rijstvelden. Ik mag zelfs meehelpen bij het oogsten, door de rijst handmatig uit te kloppen. We komen ook door het apen regenwoud waar grote zwarte apen zitten en bezoeken we een waterval. Daarna gaan we met de auto 3 Sasak dorpjes bezoeken (de oorspronkelijke bewoners van Lombok). Eerst gaan we naar Lendang Nangka waar we zien hoe ikat en songets geweven worden. Hier krijgen we een echte Sasak lunch aangeboden.
In het dorpje Masbagik zien we hoe vrouwen handmatig aardewerk potten maken in hun eigen huis. Ze krijgen hiervoor slechts 2000 roepies per pot (€015). En het 3de dorpje is Loyok waar we zien we hoe producten van bamboe gemaakt worden. Ik koop hier 4 placemats van bamboe.
Terug naar huis komen we weer twee bruiloftsstoeten tegen met muziekbands en mensen die lopen van het huis van de bruid naar het huis van de bruidegom. De gastvrouw maakt een heerlijk diner voor ons klaar. Vandaag is het droog gebleven en zelfs ' s avonds kunnen we buiten op het terras zitten.

Dinsdag en woensdag 25 en 26 april:
Dinsdag is het weer tijd om door te reizen. Eerst doen we Aik Anyar aan, een dorpje waar de vrouwen zich bezig houden met het spinnen van katoen. Dit gebeurd nog geheel handmatig op een zeer primitieve wijze. Daarna rijden we door naar Labuan Pandan aan de kust van Oost Lombok. Hier logeer ik in Tunjung Biru Homestay. Hier is wel WiFi, maar heel gebrekkig en de douche is koud. Maar eigenlijk is dat hier niet zo erg want het is hier bloed heet in de zon, namelijk 32 graden en benauwd. Het was heerlijk om in de zee te zwemmen, aan de overkant van de straat en op het zwarte strand in de schaduw van een boom te zitten lezen. Ik hou van zonnebaden maar niet hier: veel te warm.
Woensdag gaan we weer snorkelen bij een koraaleiland zo' n 45 min. verwijderd van Labuan Pandang. We komen daar met een houten vissersboot met vleugels en een motor. De koraal is hier heel divers en uitgestrekt over een groot gebied, maar is minder kleurrijk dan in Flores. Ook het water is iets frisser (niet echt koud). Tussen de middag leggen we aan op een eilandje en gebruiken daar de meegebrachte lunch: erg lekker en gezellig. Je kunt in een half uurtje om het eiland lopen, waar het duidelijk warmer is dan op zee. Rond 14.30 uur zijn we weer terug bij het hotel en na een verfrissende douche rijden we door naar Sembalun in het Noorden van Lombok. Dit gebied is weer bergachtig. Hier logeer ik in hotel Sembalun Agro Villa wat ligt aan de voet van de Rinjani vulkaan. Omdat het op 1156 meter ligt is het hier veel koeler, maar het uitzicht is geweldig. Ik neem weer afscheid van mijn chauffeur die me rond heeft gereden in Lombok en krijg een briefing van de gids die me begeleid bij de beklimming van de Rinjani vulkaan morgen. Je ziet, mijn reis is erg afwisselend.

Donderdag,vrijdag en zaterdag 27, 28 en 29 april:
Donderdag om 8.00 uur schrijf ik me in bij het Rinjani informatie centrum en de trekking kan beginnen. Het is zonnig en we starten vanaf 1156 meter hoogte. Ik hoef alleen maar mijn kleine rugzak te dragen en de rest kan ik overhevelen naar mijn gids Loek, dus dat is een makkie. We beginnen met een geleidelijke klim van 2,5 uur door een open grasland . Rond 11.00 uur trekt de lucht dicht en wordt het mistig. De porter is al vooruit gelopen om de lunch klaar te maken.
Daarna een steile klim naar het kamp op de Kraterrand. De moeilijkheids-graad valt me mee en we zijn om 14.00 uur al bij onze tent op de Rim met uitzicht op het Kratermeer Segara Anak (dit tot verbazing van gids Loek want de meesten doen er minstens 7 uur over en komen pas na 16.00 uur aan). De porter heeft onze twee tenten en een hudo, al op een rustig plekje opgezet. Er zitten wel veel apen in de buurt die de etensresten op komen eten. Na het avondeten duiken we al in bed want morgen is het vroeg op om de Rinjani vulkaan te beklimmen Het is koud en met kleren aan kruipen we in de slaapzak.
Vrijdag om 3 uur ' s nachts, na een licht ontbijtje, gaat het echte werk beginnen. Het is donker en koud en de sterren staan aan de hemel. Het is een lange en hele zware tocht klimmend omhoog via rotsen, losliggend grint en lava waar je schoenen in wegzakken en wegglijden. Jammer genoeg had ik geen stok bij me want dat zou mij de nodige energie bespaard hebben. Daardoor was ik bij de zonsopgang, om 6.15 uur, net nog niet op de top van de Rinjani vulkaan (3726 m). Maar uiteraard heb ik de top wel gehaald. Hier heb je een prachtig uitzicht op het blauwe Kratermeer welke een diameter heeft van 8 - 5 km. Daarna volgt weer een zware tocht terug naar de tent, over hetzelfde grint en asfalt. De porter trakteert ons op bananen pannenkoeken als ontbijt. En om 11.30 uur dalen we weer verder af naar het Kratermeer in 3 uur tijd ( incl. de lunch) om vervolgens weer 1,5 uur omhoog te klimmen via rotsen. De energie raakte aardig op in mijn benen en ' s avonds om 19.00 uur, het is al donker, zijn we pas bij onze tent op Plawangan 1, Senaru Kraterrand op 2461 m. hoogte. Met andere woorden, we hebben deze dag zo' n 12 uur gelopen, onmenselijk !! Maar met een stok zou het me minder energie hebben gekost, denk ik.(een weetje voor een volgende keer)
Zaterdag hoef ik " pas " om 6.00 uur op te staan en na een ontbijt met gebakken banaan en toast volgt een lange afdaling van 7 uur naar Senaru (600 m) eerst 1 uur via rotsen en daarna door een regenwoud en uiteindelijk een vlak stuk door een koffie en kokos-plantage. De paden zijn modderig en glad en het is oppassen geblazen om niet uit te glijden. En net voor de lunch begint het ook nog te regenen wat 2 uur aanhoudt. Maar eind goed al goed, om 15.00 uur komen we aan bij onze eindbestemming Senaru. Ik neem afscheid van mijn gids en porter en stap, inclusief mijn bagage, in de auto van een chauffeur die me in 1,5 uur tijd naar Teluk Nare brengt. En vervolgens stap ik daar op de boot naar het eiland Gili air. Na een boottochtje van 15 min. kan ik uitstappen bij mijn nieuw onderkomen Sunrise Resort. Het is een grote overgang, want Gili Air is erg toeristisch. Hier kan ik bijkomen van de inspannende trekking. Hier heb ik een bungalow met op de begane grond de douche, w.c. en relaxruimte en op de 1ste verdieping is mijn kamer en balkon. Heerlijk om de vuile kleren uit te doen en je weer te wassen onder een warme douche.

Zondag en maandag 30 april en 1 mei:
Deze dagen breng ik relax door op het Bounty eiland Gili Air met wandelen, zwemmen, snorkelen en uitrusten. Het is hier ook behoorlijk warm en een duik in de zee is zeer aangenaam. Ik neem ook de tijd om mijn belevenissen op te schrijven in mijn weblog en de bijbehorende
foto' s te plaatsen

En dinsdag 2 mei brengt een snelle boot mij om 11.30 uur van Gili Air naar Padang Bai (Bali) en vandaar met de auto naar de luchthaven in Denpasar (Bali) waar ik ' s nachts om 5 over 12 naar Dubai vlieg met de Emiraten EK 399, en vandaar om 8.05 uur vlieg naar Amsterdam, met EK 147, waar ik woensdag 3 mei om 13.15 uur hoop te landen op Schiphol. In Amsterdam word ik weer heerlijk op gehaald door Leo die me naar huis brengt. Ik bof wel met die aardige mensen !

Dit waren dan weer mijn belevenissen in Bali, Flores en Lombok.
Ik heb ervan genoten. En nu wordt het weer tijd om het normale leven weer op te pakken en heerlijk weer te gaan fietsen, tennissen, Nederlands te spreken, broodjes met kaas te eten en mijn vrienden en familie weer te zien !!!

Ik heb heel veel foto's s en video' s gemaakt, dus als jullie interesse daarin hebben zijn jullie van harte welkom om dit samen te bekijken.

BIJZONDERHEDEN OVER FLORES:

- Flores is een van de Kleine Soenda-eilanden.

- Het oppervlakte van Flores is 14.300 vierkante kilometer, wat ongeveer gelijk is aan een derde deel van Nederland.

- Het grootste deel van de bevolking is Rooms-katholiek. Maar ze geloven ook nog heel sterk in geesten die in bomen, bergen en rivieren huizen (ateisme) En er moet aan de geesten van de voorouders geofferd worden om ziekte en rampspoed te voorkomen.

- De maximum rijsnelheid is hier 40 km / uur i.v.m. de smalle en bochtige wegen. Hier onderscheiden ze twee soorten wegen : de roepia wegen, dit zijn de slechte wegen en de dollar wegen die goed berijdbaar zijn (van Oost naar West. Elke 5 jaar moet men een rijexamen afleggen om het rijbewijs te verlengen.

- Hier rijden geen becaks (fietstaxi's) ( i.t.t. Sumatra, Java en Bali), alleen auto' s en motors.

- Het hele eiland is bergachtig met slingerwegen rondom die bergen.

BIJZONDERHEDEN OVER LOMBOK

- 95% van de bewoners is moslim.

- De mensen leven voornamelijk van de landbouw m.n. rijst, pepers, tomaten, boontjes.

- Veel mannen gaan vaak voor 2 jaar werken in Maleisië waar ze veel meer geld verdienen dan in Indonesië. En daarna kunnen ze een mooi huis laten bouwen.

- Ook hier rijden geen becaks, alleen auto' s en vooral motors. En op enkele plaatsen wordt paard en wagen gebruikt als taxi transport. Maar de wegen zijn veel beter dan in Flores.

- Lombok is over het algemeen vlak, m.u.v. het noorden waar bergen en vulkanen liggen.

- Een Nederlander die verbrand door de zon is noemen ze " Belando goreng".

Groetjes van Francine.