9de verslag: Sumatra en Java: 23 mt t/m 8 april

Hallo allemaal,

Bedankt voor jullie reacties op mijn vorige verslag. Leuk om wat van jullie te horen !!
Ik kwam 1 week na plaatsing van mijn 8ste verslag er achter dat de foto' s van Sumatra er niet opstonden ( had ik wel geüpload), maar dit heb ik gecorrigeerd en nu kun je ze wel zien.
In dit 9 de verslag ga ik verder met mijn belevenissen op Sumatra en Java.

Donderdag , vrijdag en zaterdag 23 , 24 en 25 maart 2017
Donderdag hebben we een lange reisdagboek voor de boeg van Samosir naar Sipirok over een afstand van 275 km. We nemen weer eerst de boot van 8.00 uur naar Prapat. Gelukkig maken we onderweg een aantal leuke stops zoals bij een ananasplantage, en bij de markt van Balige, en bij hotsprings met sulfaatbaden en een pinda rooster plaats. Uiteindelijk komen we in een ander district waar de Mandailing Batak moslims wonen. Het is een vulkaangebied met veel hotsprings, durian bomen en rijstvelden, doch de weg is slecht. Rond 16.00 uur arriveren we bij mijn hotel Torsibohi Nauli in Sipirok waar de bungalows ook zijn gebouwd in Mandailing Batak stijl. Het is duidelijk merkbaar dat ze in dit plaatsje niet veel toeristen zien want terwijl ik ga wandelen kijken, roepen , zwaaien en toeteren ze naar mij of willen met me op de foto.
Vrijdag hebben we weer een lange reisdag van Sipirok naar Harau. Onderweg zien we veel kraampjes waar ze Salam / slangenfruit verkopen en overal staan weer veel kokosbomen en zien we rijstvelden. De becaks ( motoren met zijspan) zijn veranderd in scooters met zijspan en de bevolking bestaat voor 95% uit moslims.
Ook nu stoppen we regelmatig onderweg zoals bij een smederij waar ze van oud ijzer messen maken, een waterval, een botanische tuin met kaneel- nootmuskaat, vanille, cacao, peper bomen of struiken. Ze hebben zelfs apen die getraind zijn om de kokosnoten uit de bomen te halen. Er wordt hier ook naar goud gezocht in de rivier en in de bergen. In de regentijd vinden in deze omgeving veel aardverschuivingen plaats. Ook zien we hoe ze bruine suiker winnen uit de bloemen van de kokosnoten: heel bijzonder. Uiteindelijk verlaten we de Batak provincie en komen in West Sumatra waar de Minangkabau mensen wonen. Zij komen van origine uit Maleisië, zijn moslim, zijn erg gedisciplineerd en hebben ook weer hun karakteristieke huizen. Aan het aantal punten van deze huizen kun je zien hoeveel dochters ze hebben. En het bijzondere is dat in West Sumatra de vrouwen het voor het zeggen hebben. De mannen zorgen voor de bruidschat en gaan bij de familie van de vrouw wonen en zijn onderdanig aan de vrouw. Deze verhouding is heel uniek in de wereld. In de plaats Bonjol steken we de Evenaar over. In Bukitingi dineren we voor slechts 16 roepies (€1,10). En om 20.00 uur arriveren we in mijn nieuw onderkomen genaamd Abdi homestay met eenvoudige cottages van bamboe op palen, zonder douche - warm water -wifi en air conditioner.
Zaterdag maak ik samen met Yoga (local ) en Balas een wandeling door de omliggende rijstvelden in de Harau vallei. Hier zijn voornamelijk vrouwen aan het werk van jong tot oud, zelfs vrouwen van 80 en 90 jaar staan nog de hele dag voorover gebukt en met hun voeten in de modder. Hier kan 2X per jaar rijst geoogst worden. Verder zien we hier diverse watervallen langs de steile rotswanden naar beneden komen. Momenteel zijn het voormalige Indonesische toeristen die de Harau vallei komen bezoeken. De buitenlanders komen meestal in juli en augustus. Het is hier qua natuur prachtig!

Zondag en maandag 26 en 27 maart
Zondag rijden we van Harau naar Bukittingi via een omweg om diverse bezienswaardigheden te bezoeken. Het miezert vanochtend.
Onderweg zien we pindastruiken, kaneel planten, kraampjes met papaja, veel rijstvelden en mooie moskeeën.
We stoppen in Kiniko om een huisfabriekje te bezoeken waar ze diverse soorten kroepoek maken, bij het Sultan huis en een oude moskee in Minangkabause stijl , bij het Sinkarak meer, in Panda Sikek waar we een weef en houtsnijwerk plaats bezoeken. En uiteindelijk belanden we in Bukittingi waar we een mooi uitzicht hebben op een 120 meter diepe kloof genaamd Ngarai Slanokkloof en zien we de Lubang Japang wat een tunnel is waar de Japanse soldaten tijdens de 2de wereldoorlog zich verschuilden. Ook de Nederlanders hebben hier hun sporen achtergelaten in de vorm van de Jam Gadang ( klokkentoren van 26 meter hoog) en het Fort de Kock wat in 1825 is gebouwd. On Bukittingi verblijf ik in hotel Royal Denai. Hier heb ik gelukkig weer internet, al is het alleen in de lobby, en kan ik mijn e-mails en nieuws weer lezen.
Maandag ga ik met een lokale gids fietsen in Kamang . Het is een afwisselende tocht tussen de rijstvelden, waarbij we regelmatig stoppen om aan huis fabriekjes te bezoeken zoals op een plek waar ze kroepoek maken van koeienhuid en bij een timmerwerkplaats en bij een steenfabriekje waar ze handmatig bakstenen vormen en bakken. We drinken koffie en thee in een tuincentrum waar m.n. jongeren komen om selfies te maken tussen de planten en de kunstbloemen. Ook zien we weer de nodige typische Minangkabause huizen. We hebben geboft, want na onze lunch begint het te regenen.
Maar dan gaan we met de auto naar Coto Gadang, een zilverplaatsje a la Schoonhoven, waar ze handmatig sieraden van zilver maken . In dit plaatsje woonden vroeger veel Nederlanders die in de mijnbouw werkten, dit is te zien aan de bouw van hun huizen.
En als slot maak ik nog een wandeling in het Karbauwengat wat een pad is langs de rivier in een vallei. Dit is mijn laatste dag alweer in Sumatra, want morgen vlieg ik naar Java.

Dinsdag, woensdag en donderdag 28, 29 en 30 maart:
Om 6.30 uur rijden we naar de luchthaven van Padang. Het regent en het zicht op de weg is slecht. Het is minder druk met wegverkeer dan we verwachten omdat het voor de Indonesiërs een vrije dag is i.v.m. Hari Raya Nyepi wat een stilte dag is voor de Hindoes. Het vliegtuig van Lion Air naar Jakarta op Java heeft 45 min. vertraging. Op de luchthaven in Jakarta kwamen meer pakjes dan koffers van de band van de spullen die de mensen gekocht hadden op Sumatra waar het duidelijk veel goedkoper is. De chauffeur, die gebrekkig Nederlands spreekt staat me op te wachten. We rijden meteen door naar Bogor waar ik overnacht in het Happy Valley guesthouse. Jakarta is een moderne stad met heel veel hoogbouw en grote wegen. Over 60 km doen we ruim 3 uur I.v.m. regen, een wegafsluiting en druk wegverkeer. Dit is geen prettig begin op Java. Bogor staat trouwens bekend als de stad waar het altijd regent. En volgens de chauffeur regent het sinds 2015 het hele jaar door, meer dan voorheen. En mijn kamer ligt aan een rivier die enorm veel lawaai maakt (het lijkt wel een luidruchtige fan of dat het continu heel hard regent.) De mensen spreken hier nauwelijks Engels (soms een paar woorden Nederlands) en dat is wel lastig om iets duidelijk te maken.
Woensdag ga ik eerst, samen met de chauffeur, de kampong / dorp in de buurt van mijn hotel bezoeken. Via smalle paadjes zien we hoe de mensen hier leven en heel veel medicinale planten kweken zodat ze hun kwalen zelf kunnen behandelen. Ook hebben ze vaak een eigen visvijver. Daarnaast leven ze van de rijst en groenten die ze zelf verbouwen. Ook bezoeken we een champignon kwekerij , waar ze champignons kweken uit houtzaagsel. Heel apart I!!
Rond 11.00 uur rijden we richting Bandung via de Puncak Pas , wat een mooie route is door de theeplantages. Helaas staan we nu weer regelmatig in de fille, wat niet leuk is. Als we Bandung bereiken is het al 16.00 uur . Hier maken we nog een korte sightseeing door de stad alvorens we naar mijn hotel Suka Jadi rijden. Het is een groot hotel, maar jammer genoeg ver buiten het centrum. Ik neem afscheid van mijn chauffeur die naar huis gaat. ' s Avonds voorzie ik de foto's van tekst bij mijn 8 ste verslag en ontdek dat de foto' s van Sumatra er niet op staan. Dit kan ik gelukkig weer op mijn kamer doen waar de internetverbinding vrij aardig is.
Donderdag wil ik graag de vulkanen Kawah Purtil of Tangkuban Perahu bezoeken vanuit Bandung, maar dat is niet haalbaar want die liggen 45 km resp. 30 km van Bandung, en zijn slecht bereikbaar per bus, en de entree is vrij duur, dus daar zie ik maar van af. Daarvoor in de plaats ga ik met een angkor ( minibus) naar het centrum van Bandung waar ik in een atelier zie hoe ze wajang poppen maken . Ik had er graag een willen kopen maar ik zit al aan mijn bagage limiet van 20 kg. Verder zie ik de mooie grote moskee van de stad , de Masjid Raya , met z'n twee hoge minaretten, bezoek het winkelcentrum en koop een nieuw horloge bandje voor 24000 roepies (€1,75). De avond breng ik een beetje lui en lezend door en dat is ook wel eens lekker.

Vrijdag, zaterdag en zondag, 31 maart en 1 en 2 april.
Vrijdag neem ik de trein om 7.20 uur van Bandung naar Yogyakarta. Het is een lange rit van zo'n 7,5 uur door een mooi landschap van rijst- groenten velden en palmbomen. Aangekomen in Yogyakarta komt de chauffeur, die me naar mijn hotel Dura Garden Guesthouse zal brengen, niet opdagen. Net toen ik het kantoor van de reisorganisatie bel komt hij aanzetten. Rond 18.00 uur begint het weer heel hard te regenen. Ondanks een paraplu en een poncho blijf je hierbij niet droog en je schoenen soppen want de straten staan blank. Volgens mij ben ik in de regentijd beland, terwijl ik op internet lees dat de moesson tot maart is. Dus dat kun je ook niet vertrouwen!
Zaterdag bezoek ik lopend het centrum en de bezienswaardigheden van Yogyakarta. Diverse keren ontmoet ik aardige Javanen die me op sleeptouw nemen. Zo zie ik hoe ze batik en wayang kulit maken (=wajang poppen van leer / huid van waterbuffels). Krijg ik uitleg hoe Loewak koffie/ kopi luwak wordt gemaakt : de civetkatten eten rijpe koffiebessen en hij poept de bonen weer uit, die daarna gewassen- geroosterd en gemalen worden. En deze uitgepoepte koffie is de duurste koffie ter wereld ( €200 per kg). Ik loop weer door een kampong en een markt met vreemde kruiden. En bezoek het Water kasteel Tamansari en het Sonobudoyo museum met weer veel wayang kulit poppen. Ik kon het niet nalaten om een echte batik doek te kopen en een traditionele sarong die ik zou moeten dragen als ik de Borobudur e.a. tempels op Java en Bali bezoek. Het was dus weer een lekkere actieve dag met onverwachtse ontmoetingen.
Zondag bezoek ik, achter op de motor van August, de Borobudur (40 km ten N-W van Yogyakarta) en de Prambanan tempels (17 km ten N-W van Yogyakarta). Beiden zijn prachtig !!!
De Borobudur is gebouwd tussen 750-850 na Christus en ligt midden in de bossen. De basis is 123 bij 123 meter en het telt 9 etages waarvan de eerste 6 vierkant zijn en de laatste 3 zijn rond en vertegenwoordigt de boeddhistische kosmos. Op de bovenste verdieping bevinden zich 72 kleine stoepa' s die rondom 1 grote, centrale stoepa gebouwd zijn. De stoepa staat voor het Nirwana.
De Prambanan is het grootste Hindoe-Javaans tempelcomplex in Indonesië en betekent " veel priesters". De bouw is gestart in 850 na Christus. Het heeft een hoge en puntige architectuur en is 47 meter hoog.
Rondom beide complexen lopen veel moslim studenten die graag een interview willen afnemen van de Buitenlandse toeristen. Een is leuk, maar 25 wordt vervelend ! Gelukkig bleef de regen beperkt tot 20 min. toen we onderweg op de motor waren. Desondanks is het hier, bij die hoge temperaturen en het drukke verkeer een ideaal vervoermiddel. Daarom rijden hier waarschijnlijk ook zoveel motors.

Maandag en dinsdag 3 en 4 april:
Maandag krijg ik mijn nieuwe chauffeur die mij tot Bali zal begeleiden
Vandaag gaat de reis naar Solo of ook wel Surakarta genoemd. Het ligt 60 km ten N-O van Yogyakarta. We zijn er al na 2 uur rijden. Daar bezoeken we het paleis van Paku Buwono waar de koninklijke familie nog steeds woont. En slenteren over de antiekmarkt Pasar Triwundu en de grote markt Pasar Gede en het museum Keraton.
Solo staat ook bekend om zijn vele batik aan huis bedrijfjes, waar ik de wax techniek ook weer van dichtbij heb kunnen zien. Hier logeer ik in het Roemah Koe Heritage. Jammer genoeg ligt het hotel ver van het centrum af en aan een drukke weg, zodat er weinig mogelijkheden zijn om je te vermaken. Desondanks toch maar een vervelende wandeling ondernomen en wat batikwinkeltjes bezocht. Maar om 16.30 uur begint het hard te regenen wat aanhoudt tot 21.00 uur. Het regenachtige weer begint me tegen te staan. Nu mijn laatste reis maand aangebroken is begin ik een beetje reis-moe te worden, denk ik.
Dinsdag is weer een lange reisdag van Solo (midden Java) naar Malang (Oost Java) over een afstand van 170 km. waar we 8,5 uur over rijden. We rijden weer door de bergen waar veel groenten wordt verbouwd zoals prei,kool, suikerriet. We stoppen bij een werkplaats waar ze meubels en houten paarden maken van teakwortel . Ook nu gaat het ' s middags weer 1,5 uur regenen en blijft het daarna donker en somber. Het is een beetje slaapverwekkend. Ik overnacht in Enny's Guest House waar ze me verwelkomen met thee en een chocolade broodje. Gelukkig kan ik nog
1 uurtje mijn benen strekken in de buurt voordat het om 17.30 uur donker wordt ( het lijkt steeds vroeger donker te worden). Ook slaap ik hier veel meer, waarschijnlijk uit verveling. Dit is geen goed teken.

Woensdag en donderdag 5 en 6 april:
Woensdag bezoek ik eerst in Malang een katholieke kerk gesticht door een Nederlander en zie mooie grote koloniale huizen uit de Hollandse tijd. Ook loop ik over een grote markt waar ze vogeltjes en slakkenhuizen geverfd hebben in allerlei kleuren (doet me denken aan gekleurde paaseieren). Daarna rijden we door naar Bromo en stoppen onderweg bij de theeplantage de Wonosari . Hier krijg ik een rondleiding in de fabriek (helaas stopt de productie om 11.00 uur ' s ochtends) en zie ik alleen de plukkers aan het werk en lunchen.
Rond 14.30 uur kom ik aan bij mijn hotel Lava view met uitzicht op de Bromo vulkaan en de rest van het Tenggergebergte. Jammer genoeg is het nevelig en bewolkt en gaat het weer regenen. Maar ik ga rond 20.30 uur naar bed want ik moet vroeg opstaan.
Donderdagochtend gaat om 3.30 uur al mijn wekker af en om 4.00 uur word ik opgepikt door een jeep en rijden we naar het uitkijkpunt bij Penanjakan, aan de noordkant van het nationaal park, op de rand van de oude Tenger Caldera. Maar helaas zien we geen spectaculaire zonsopgang, geen maanlandschap en geen vulkanen in de omgeving (waaronder de hoogste vulkaan van Java de Mount Semeru) omdat het daarboven hartstikke nevelig is. Erg teleurstellend voor veel mensen die allemaal zo vroeg opgestaan zijn en koud en nat worden. Om 5.30 uur rijden we weer naar beneden waar het zicht beter wordt en foto' s gemaakt kunnen worden. Vervolgens rijden we over de Tenger Zandzee, die 10 km groot is en op een hoogte ligt van 2000 meter, rondom de Gunung Bromo. En tenslotte mag ik omhoog naar de Kraterrand van de Bromo klimmen, waar stoom en zwaveldampen uit de berg ontsnappen. Maar het mooiste is het uitzicht over de Tenger Zandzee, gelijkend op een maanlandschap. Daarna rijden we met de jeep weer terug naar het hotel, waar ik kan ontbijten, douchen en omkleden. Vervolgens rijden we in 5 uur naar Kalibaru waar ik logeer in een bungalow van Kalibaru Cottage. Een mooi onderkomen, maar er valt weinig te beleven in de omgeving m.u.v. het bekijken van koffie-plantages.

Vrijdag en zaterdag 7 en 8 april:
Vrijdag gaat de reis verder naar Ketapang. Gelukkig is het maar 2 uur rijden.Hier logeer ik in hotel Ketapang Indah, vlakbij de Ketapang Beach wat uitkijk op Bali. Het is een mooi hotel met een geweldige tuin met bungalows en een zwembad. Het is echter wel jammer dat je niet in zee mag zwemmen, het strand niets voorstelt en het echt niet leuk is om langs de hoofdweg met de vele auto's s en motors te lopen, waar iedereen zo nodig naar me moet claxonneren of roepen. Daarentegen is het heerlijk rustig in de diverse kampongs (dorpjes) langs de hoofdweg. Maar het uiteindelijk doel van deze bestemming is het beklimmen van de Iljen vulkaan morgen en de overtocht naar Bali overmorgen.
Zaterdag rij ik om 5.00 uur 's ochtends met een jeep in 1,5 uur naar het startpunt van de Iljen vulkaan beklimming. Het is een vrije steile weg omhoog ( 1300 meter). Onderweg komen we al wat zwaveldragers tegen die souvenirs, gemaakt van gele zwavel, proberen te verkopen aan de toeristen. Maar boven aangekomen aan de rand van de Iljen vulkaan krater (2250 m.) zie ik pas goed hoe zwaar die mannen moeten sjouwen Ze dragen gemiddeld 90 kg zwavelbrokken in een rieten mand op hun schouders, vanuit de komvormige krater (20 km breed) via trappen omhoog en snakken naar adem (maar blijven sigaretten roken !). Ook de zwaveldamp maakt het ademen moeilijk en prikt in de ogen. Ze lopen gemiddeld 2 x per dag en verdienen slechts € 10 per dag. Maar jammer genoeg is het hier, als ik boven ben, ook erg nevelig en zie ik niets van het turquoise blauwe meer in de krater ( diameter 1 km). Aan het eind van de ochtend ben ik weer terug bij mijn hotel en neem een verfrissende douche. Het blijft de hele dag somber weer. Een mooie gelegenheid om de finishing touch aan mijn 9de webblog te brengen.

Dit waren weer mijn belevenissen van Sumatra en Java.
In Sumatra waren de hoogte punten de orang oetans in het Gunung Leuser nationaal park, de beklimming van de Sibayak vulkaan, de prachtige Batak huizen, Samosir in het Toba meer, de rijst en palmboom plantages en de vele soorten kroepoek. En op Java heb ik vooral genoten van de Borobudur, de Prambanan tempels, de Tenger Zandzee en de beklimming van de Bromo en Iljen vulkanen.
Alleen het verkeer, het wisselvallige weer en de soms lange reisdagen staan me op beide eilanden tegen.
De laatste 3 weken van mijn vakantie zijn inmiddels aangebroken die ik door zal brengen in Bali, Floris en Lombok en dan zit het er op. Dus ik denk dat ik nog 1 verslag vanuit Indonesië zal schrijven. Ik zie jullie reacties graag tegemoet.

Groetjes van Francine


BIJZONDERHEDEN OVER INDONESIË
- In B1 restaurants worden hondenvlees verkocht en in B2 restaurants geroosterd varkensvlees.

- Er wordt niet of nauwelijks gebruik gemaakt van zonnepanelen energie. Overal staan nog elektriciteitspalen.

- Studeren aan de hoge school en universiteit is alleen weggelegd voor de rijken.

- Veel half Nederlandse woorden kom je tegen zoals : polisi, Belanda betekent Holland, apotek, praktek.

- In West Sumatra is de vrouw de baas en moeten de ouders van de jongen de bruidsschat betalen. En als de ouders komen te overlijden gaan alle bezittingen naar de dochters . Maar in Noord Sumatra is de man de baas en moeten de ouders van het meisje de bruidsschat betalen.

- In West Sumatra wonen vooral moslims .

- Aan het aantal punten van de Minangkabause huizen kun je zien hoeveel dochters de familie heeft.

- Op Sumatra hebben ze becaks ( fietstaxi's) die bestaan uit motors/ scooters met zijspan en op Java , m'n in Bandung, hebben ze een hoge fiets achter een bakje waar 1-2 gasten in zitten . Deze laatste zie je ook rijden in Yogyakarta, maar voor een deel zijn ze voorzien van een motortje.

- Zowel in West Sumatra als in Java kun je al voor €1 goed eten (rijst en kip) in een lokaal restaurant.

- Ook in Java wonen vooral moslims.

- In zowel Sumatra als Java eten ze 3 x per dag rijst, meestal nasi goreng
(gebakken rijst) met kip (ayam) of eend (bebek). Ook bakso kom je overal tegen (bouillon met rundvleesballen). Doch ik mis de groenten
erbij ( daarom koop ik zelf regelmatig wortels en tomaten)

- In heel Indonesië komt malaria voor, behalve op Bali en Oost en West Java. Dus zowel voor Sumatra als voor Floris en Lombok moet ik malaria tabletten slikken. ( Al wordt dit door mijn gids ontkent).

Groetjes van Francine